Górskie schronisko "Na Śnieżniku" im. Zbigniewa Fastnachta położone jest na wysokości 1218 m n.p.m. na zachodnim stoku Śnieżnika (1425 m n.p.m.) na obszernej Hali pod Śnieżnikiem. Schronisko w latach osiemdziesiątych XX wieku zostało wyremontowane i gruntownie zmodernizowane, ale główną część schroniska stanowi tzw. szwajcarka - typowe sudeckie schronisko turystyczne z 1871 r., ufundowane przez królewnę Mariannę Orańską. Schronisko "Na Śnieżniku", jest jednym z najstarszych schronisk na ziemiach polskich. Z punktu widokowego na hali obok schroniska rozległa panorama na Rów Górnej Nysy i okoliczne szczyty.

Historia schroniska

Pierwsze wzmianki o zagospodarowaniu Śnieżnika sięgają 1809 r., kiedy właściciel Międzygórza hrabia Wilhelm von Magnis zbudował na Hali pod Śnieżnikiem obory i szałasy pasterskie. W 1838 r. Międzygórze kupiła królewna Marianna Orańska, pani z Kamieńca Ząbkowickiego - córka króla holenderskiego i żona księcia pruskiego. W 1840 r. zaprosiła swojego ojca, króla Wilhelma, z którym 20 lipca dotarła na szczyt Śnieżnika.

Księżna w 1869 r. przejęła tereny na hali pod Śnieżnikiem. Góralowi ze Szwajcarii poleciła wybudować na Hali Pod Śnieżnikiem szwajcarkę (Schweizerei am Schneeberg), która obecnie stanowi główną część schroniska. W 1871 r. wybudowano drogę do schroniska. Obiekt początkowo pełnił rolę gospody turystycznej, która miała 50 miejsc noclegowych i dużą salę jadalną. W kolejnych latach budynki kilkakrotnie modernizowano. W 1872 r. na miejscu starej fermy mlecznej zbudowano pomieszczenia gospodarcze. W 1880 r. przy gospodzie uruchomiono stację meteorologiczną. W latach 30. gospoda miała 30 miejsc noclegowych.

Po II wojnie światowej do 1946 r. obiekt stał pusty. Zdewastowane budynki przejął "Orbis" nadając mu nazwę Szwajcarka. W 1947 r. gospodarzem został Zarząd Schronisk Górskich Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Latem następnego roku uruchomiono schronisko, które nazwano "Na Śnieżniku", aby odróżnić je od schroniska "Szwajcarka" w Rudawach Janowickich.

W 1950 r. budynek stał się własnością PTTK. Schronisko dysponowało wtedy 63 miejscami. W latach osiemdziesiątych schronisko gruntownie zmodernizowano i wyremontowano dzięki uporowi Zbigniewa Fastnachta. Był on dzierżawcą schroniska od 1982 roku, zapisał się w historii tego regionu jako prawdziwy miłośnik gór i przyjaciel ludzi. Zmarł 16 maja 2001 r. W uznaniu jego zasług schronisku nadano jego imię.

Warto wspomnieć że, jeszcze na początku XXI w. do schroniska nie była doprowadzona elektryczność. Mimo pewnych uciążliwości, pobyt w schronisku miał specyficzny urok. W 1986 r. na stoku ponad budynkiem ustawiono dwa wiatraki napędzające niewielkie prądnice, dzięki czemu w niektórych pomieszczeniach świeciły słabe, przygasające żarówki.

Obecnie w energię elektryczną zaopatruje elektrownia wodna wybudowana na potrzeby schroniska.

Stali bywalcy wspominają też noclegi na podłodze werandy.
Szlaki turystyczne

szlak turystyczny - na Śnieżnik - 0:45 h, z powrotem 0:30 h
szlak turystyczny - na przełęcz Jodłowską - 2:45 h
szlak turystyczny - do Międzylesia - 5 h
szlak turystyczny - na przełęcz Suchą - 3:30 h
szlak turystyczny - na Czarną Górę - 2 h - Główny Szlak Sudecki
szlak turystyczny - do Międzygórza - 1:30 h, z powrotem 2:30 h; dalej do schroniska na Iglicznej - 2:45 h, z powrotem 3:30 h - Główny Szlak Sudecki
szlak turystyczny - do Jaskini Niedźwiedziej - 1 h; dalej do Stronia Śląskiego - 4 h