-
Kłodzko, Ząbkowice Śląskie
Góry Bardzkie - Bardo, Ząbkowice Śląskie, Kamieniec Ząbkowicki, Srebrna Góra, Kłodzko
-
Bogatynia
Góry Żytawskie
-
Stronie Śląskie, Bolesławów
Góry Bialskie - Stronie Śląskie, Bolesławów, Nowa Morawa, Młynowiec, Stary i Nowy Gierałtów, Bielice
-
Kudowa Zdrój, Duszniki Zdrój
Góry Bystrzyckie Bystrzyca Kłodzka, Duszniki Zdrój, Szczytna, Polanica Zdrój
-
Szklarska Poręba, Świeradów Zdrój
Góry i Pogórze Izerskie : Jakuszyce, Szklarska Poręba, Piechowice, Stara i Nowa Kamienica, Przecznica, Mirsk, Świeradów Zdrój, Lubomierz, Wolimierz, Gryfów Śląski, Leśna
-
Bolków, Złotoryja
Góry i Pogórze Kaczawskie : Jelenia Góra, Wojcieszów, Świerzawa, Kaczorów, Bolków, Janowice Wielkie, Złotoryja, Jeżów Sudecki, Wleń.
-
Lubawka, Kamienna Góra
Góry Kamienne : Bartnica, Błażejów, Błażkowa, Borówno, Czarny Bór, Dworki, Głuszyca, Głuszyca Górna, Grzędy, Grzędy Górne, Grzmiąca, Janiszów, Kamienna Góra, Kolce, Kowalowa, Krajanów, Krzeszów, Kuźnice Świdnickie, Lipienica, Lubawka, Łomnica
-
Głuchołazy
Góry Opawskie: Prudnik, Głuchołazy, Jarnołtówek, Pokrzywna, Łąka Prudnicka, Moszczanka, Trzebina, Skrzypiec, Dytmarów, Krzyżkowice, Dębowiec, Opawice, Lenarcice, Krasne Pole, Chomiąża, Pietrowice, Ciermięcice, Pielgrzymów, Dobieszów, Gołuszowice
-
Duszniki-Zdrój, Zieleniec
Góry Orlickie Duszniki-Zdrój, Zieleniec, Podgórze, Graniczna, Witów, Zimne Wody, Jawornica
-
Jedlina-Zdrój, Srebrna Góra
Góry Sowie : Bielawa, Dzierżoniów, Głuszyca, Nowa Ruda, Pieszyce, Jedlina-Zdrój, Srebrna Góra
-
Radków, Wambierzyce
Góry Stołowe: Nowa Ruda, Radków, Tłumaczów, Ścinawka, Wambierzyce, Ratno
-
Jedlina-Zdrój, Kamienna Góra
Góry Wałbrzyskie : Wałbrzych, Boguszów-Gorce, Szczawno-Zdrój i Jedlina-Zdrój, Stare Bogaczowice, Czarny Bór. Kamienna Góra
-
Lądek Zdrój, Stronie Śląskie
Góry Złote: Złoty Stok, Lądek Zdrój, Stronie Śląskie
-
Międzygórze, Międzylesie
Masyw Śnieżnika: Międzygórze, Goworów, Międzylesie, Wilkanów, Domaszków, Sienna, Stronie Wieś, Kletno, Stara Morawa, Bolesławów, Nowa Morawa, Jodłów, Idzików
-
Szklarska Poręba, Karpacz
Karkonosze: Jelenia Góra, Kowary, Szklarska Poręba, Karpacz, Podgórzyn, Miłków, Ściegny, Borowice, Przesieka
-
Ciechanowice, Pisarzowice
Rudawy Janowickie : Bobrów, Bukowiec, Ciechanowice, Czarnów, Gruszków, Janowice Wielkie, Karpniki, Kowary, Leszczyniec, Łomnica, Marciszów, Miedzianka, Mniszków, Mysłakowice, Ogorzelec, Orlina, Pisarzowice, Przybkowice, Rędziny, Strużnica, Trzcińsko
Regiony
Apartamenty
Schroniska
Domki letniskowe
Gastronomia
Obiekt tygodnia
Hotele
Agroturystyka
Aktywny wypoczynek
Pensjonaty
Newsletter
Najczęściej wyszukiwane
Statystyka
- Wszytkich: 4360438
- W tym roku: 136091
- W tym miesiącu: 59002
- Dziś: 1670
- Online: 115
Poezja barokowa i jej cechy stylistyczne
Barok w dziedzinie poezji ustawił się w całkowitej opozycji wobec panujących w literaturze renesansowej motywów. Obecne przez cały XVI wiek przemiany społeczne i niepokoje towarzyszące codziennej egzystencji człowieka skutkowały w sztuce umiarem, stosownością i klasyczną harmonią. W głównej mierze powodowały to wydarzenia związane z panującą wówczas kontrreformacją. Wśród artystów barokowych dało się zauważyć powrót do średniowiecznych motywów, które oznaczały stylistkę pełną przedstawień rozdarcia człowieka pomiędzy światem ziemskim, a niebiańskim. Gwałtowna zmiana w społecznym postrzeganiu codzienności, zależnej od bytu jedności, spowodowała zwrot ku mistycyzmowi. Poezja barokowa ze swoją zawiłością w wypowiedziach miała obrazować wewnętrzny stan duszy barokowych poetów.
Poezja barokowa bogata w środki stylistyczne
Badacze literatury baroku szacują, że od połowy XVII wieku rozpoczął się rozwój konceptyzmu, techniki opartej na idei twórczej, która oznaczała dla czytającego podjęcie wysiłku intelektualnego. Celem była powtórka meandrów myślowych twórcy i odtworzenie ich w odwrotnym kierunku, by móc dojść do przekazu, który miał być w pełni wyrażony w danym dziele. Tworzenie takich zaawansowanych i nieoczywistych zestawień myślowych wspomagało wykorzystywanie kontrastowych środków stylistycznych. Wśród nich jedną z głównych ról pełniły paradoks i antyteza, które zestawiały wykluczające się wzajemnie podmiot i orzeczenie. W podobnym celu korzystano z oksymoronów, który także oznaczał połączenie ze sobą w jednym zdaniu w formie absurdu dwóch wyrażeń o przeciwnym znaczeniu. Chodziło wówczas o rodzaj innych części mowy, szczególnie rzeczownika połączonego z przymiotnikiem.
Poezja barokowa ze swoimi środkami stylistycznymi
Poezja barokowa pod względem formalnym realizowała się przez użycie szeregu form paralelizmu składniowego. Mógł on przybierać przykład anafory, czyli powtórki takich samych jednostek składniowych na początku wersu, zdania albo. Innym przykładem była epifora, a więc powtarzanie tych samych elementów na końcu każdej jednostki składniowej wiersza. Na przeciwnym biegunie wykorzystywanej stylistyki były elementy, które zaburzały naturalną, klasyczną w formie budowę i składnię. Służyły temu inwersja z szykiem przestawnym lub przerzutnia.
Poezja barokowa oddziaływa na swoich czytelników
Zamiar zaskakiwania czytelnika i doprowadzania w stan, określany jako barokowy „stupore" był osiągany także dzięki paradoksowi, nieoczywistych metaforach i celnych puentach, które w zakończeniach wiersza potrafiły zmienić jego przypuszczaną wcześniej wymowę. Z wszystkich opisanych powyżej środków stylistycznych korzystały również pozostałe, nawiązujące do konceptyzmu nurty poezji barokowej jak gongoryzm. Poezja barokowa pod postacią manieryzmu kształtowała się przede wszystkim we Włoszech. Spowodowała, że w literaturze pojawił się wysublimowany, nawet lekko sztuczny styl z bogatą ornamentyką. Poezja baroku czerpała z rozbuchanych i dynamicznych sztuk plastycznych całej epoki. Realizowane było to w głównej mierze poprzez rozbudowaną metaforę i zastosowanie na szeroką skalę hiperboli, wyolbrzymiającej opisywane zjawiska lub stany emocjonalne bohatera utworu.